Nieuwe blog / New blog

Ondertussen zijn we er helemaal uit. We hebben besloten om onze adoptieblog hier te stoppen. Omdat wij tijdens onze adoptieprocedure zelf veel andere verhalen gevolgd hebben, laten we onze blog wel online staan. Misschien kan het voor andere adoptie-ouders (in spé) nog een hulp zijn 🙂

We willen toch nog even benadrukken dat onze Almaty-tijd een ervaring was die we nooit zullen vergeten. Iedereen heeft natuurlijk een andere mening over deze stad maar voor ons voelde het echt als een tweede thuis. We hebben er geweldige mensen leren kennen, ontzettend mooie plekjes ontdekt, .. we kunnen heel oprecht aan Senne vertellen dat hij trots mag zijn op zijn geboortestad en -land!

Omdat we tijdens onze procedure ook veel mensen hebben leren kennen die (helemaal) niet in de buurt wonen, hebben we een nieuwe foto-blog gemaakt. Zodat ook zij Senne kunnen zien opgroeien. De blog is alleen te bekijken met een paswoord.

Mensen die dit paswoord willen of die graag meer willen weten over ons verblijf in Almaty, mogen ons altijd een privé-berichtje sturen!

Tot slot willen we graag nog een aantal mensen bedanken. Allereerst onze familie en vrienden voor de steun tijdens de héle procedure. Vanaf het moment dat we beslisten om te adopteren, stonden jullie achter onze keuze en konden we bij jullie terecht. Natuurlijk mogen we ook Annemie & Annick van Het Kleine Mirakel én de mensen van de organisatie in Almaty niet vergeten. Zij hebben er voor gezorgd dat wij nu de trotse ouders van een prachtige zoon zijn. De mensen die we in Almaty zelf hebben leren kennen, zijn ook enorm waardevol voor ons. Met op kop Jen & Bert die zowel onze mooiste als onze slechtste dagen mee beleefd hebben. Buiten hen natuurlijk ook alle andere Belgen, Canadezen en Amerikanen die we leerden kennen .. jullie hebben er allemaal voor gezorgd dat ons verblijf nog aangenamer werd.

Uiteindelijk willen we ook jullie allemaal bedanken voor het blijven volgen van onze blog. Jullie reacties hebben ons altijd enorm veel deugd gedaan. Bedankt om dit avontuur samen met ons te beleven!

Karolien, Jeroen en Senne Ersagyn

———————————————————————————————

It’s been a while but we finally decided what to do with this blog. We’re not going to update it anymore (except maybe the Tips&Tricks, if we ever have time) but we’ll start a new photo-blog for all of you living too far away to see Senne grow up.

The new blog is password protected but you can always drop us a line if you want to see the new pics!

Although everyone has another opinion about living in Almaty, we want you to know that we really enjoyed this experience. We’ll never forget our Almaty-time, that’s for sure. The city felt like our second home .. We’ve met some wonderful people and discovered breath-taking places. We’ll always tell Senne to be proud of HIS city and country ..

We still want to thank some people .. first of all, our family and friends who supported us from the day we decided to adopt. Then there’s also Annemie & Annick from our adoption agency and the people in Almaty. Thanks to them we are now proud parents to a wonderful boy! The people we met in Almaty are also very special to us. Especially Jen & Bert who were with us during our best and our worst days. We love you guys! Besides them we also want to thank all the other Belgian, Canadian and American people we met .. thanks to you our stay in Almaty was even more fun!

Karolien, Jeroen and Senne Ersagyn

Online/Offline?

Onze site is een tijdje offline geweest en we wisten niet goed wat ermee te doen. Aangezien wij tijdens ons hele adoptie-avontuur altijd heel veel gehad hebben aan blogs van andere ouders, hebben we besloten om de blog terug online te zetten.

In de, nabije, toekomst willen we onze blog ook nog graag aanvullen met een aantal “tips & tricks” voor mensen die naar Almaty gaan. Adoptie-ouders in spé die meer info willen, mogen ons natuurlijk nog steeds een privé berichtje sturen!

Komt er nog een vervolg op de blog, nu de adoptie afgerond is? Om eerlijk te zijn .. we weten het zelf nog niet. Misschien met een paswoord, misschien gewoon verder op deze site, misschien helemaal niet ..

In elk geval: bedankt aan de trouwe lezers. We hebben jullie reacties altijd op prijs gesteld!

———————————————————————————————

Our blog was offline for quite a while and we didn’t really know what to do with it. We decided to bring the blog back because other adoption blogs always helped us trhoughout the whole adoption-adventure.

In the next couple of weeks, we want to add some tips and tricks about living and adopting in Almaty. People who want some more information, can still send us a private message.

Will we go on updating the blog now we’re back home? To be honest .. we don’t know yet. Maybe we’ll create a new password-protected blog, maybe we’ll just go on here or maybe we’ll just stop updating .. lots of maybe’s and we still didn’t find the right answer 🙂

Anyway, thanks to all the people who kept coming back to read about our big adventure! Your replies always made us going on!

We komen naar huis!! – We’re going home!!

Eindelijk kunnen we het nieuws melden waar iedereen op zat te wachten. Met een weekje vertraging, kunnen we dan toch naar huis keren. Morgen vieren we hier nog even de nationale feestdag en zondagochtend stappen we op het vliegtuig richting België.

Aan de mensen die naar de luchthaven komen, willen we vragen om Senne niet op te pakken of aan te halen. We weten dat jullie hem liefst van al meteen zouden willen pakken en knuffelen enzo .. maar als hij nieuwe mensen ontmoet, heeft hij altijd wat tijd nodig om te wennen. Na zo’n lange reis en met zoveel nieuwe mensen ineens, lijkt het ons dan ook best dat hij veilig op de arm van mama en papa blijft. We hopen dat jullie begrijpen dat dit voor hem heel belangrijk is en dat jullie dit dan ook zullen respecteren 🙂

————————————————————————————————-

Finally we have the news you were all waiting for! Today we got Senne’s visa so we can go home. Tomorrow we’ll celebrate the national holiday in Kazakhstan and the next morning we’ll get on the plane to Brussels.

It’ll be so nice to see all our friends and family again. On the other hand it will also be weird and sad to leave our son’s country. We’ve had a great time here and we sure hope to come back some day. We also met some great people here who we’ll never forget. Jen, Bert & Russie, you 3 especially mean the world to us! Almaty would never have been the same without you! 🙂

We blijven nog wat langer – We’ll stay a little longer

Zoals we al stilletjes vermoedden, mogen we onze terugkeer naar huis uitstellen. We kregen nog geen erkenning van de adoptie en dus ook geen visum voor Senne. We weten niet wanneer we de erkenning mogen verwachten en blijkbaar zitten alle vluchten richting België al goed vol. We hopen toch om tegen volgend weekend thuis te zijn .. ’t wordt tijd om iedereen terug te zien. En voor de ongelovigen: ja, we gaan het hier écht missen!

Babs vertrok vanmorgen naar huis en ’t was toch maar raar om terug met ons drietjes te zijn. Senne verschoot vanmorgen nogal toen Jeroen hem uit bed haalde. Hij had duidelijk verwacht om Babs in de zetel te zien liggen en hij toverde al een grote smile tevoorschijn. Die lach verdween snel toen hij merkte dat niet tante Babs maar mama in de zetel lag 😉 We missen je hoor, Zussie 🙂

————————————————————————————————-

We won’t be leaving Almaty on sunday, as we planned to. Belgium still didn’t approve the adoption so we didn’t get Senne’s visa today. We have no clue about when to expect the approval so we don’t know when we’ll be heading home either. Apparently the flights to Brussels are all fully booked so we’re now on a waiting list for next weekend (oct. 26th).

Babs left this morning and it felt weird with “only” the 3 of us. Senne clearly expected to see auntie Babs this morning when Jeroen took him out of his bed. Jeroen brought him to the couch and Senne already put a big smile on his face. Unfortunately for him, he was smiling to me instead of auntie Babs 😉 We’ll miss you sis 🙂

Onze laatste dagen in Almaty? – Our last days in Almaty?

Hier zijn we weer eens .. We hebben de voorbije week een aantal daguitstappen gedaan waardoor we ’s avonds te moe waren om de site nog bij te werken. Ondertussen hebben we wel hele mooie stukjes van Kazachstan gezien. Onze eerste uitstap ging naar de Falcon nursery waar we ’s middags een typisch Kazachse maaltijd kregen in een yurt. Daarna reden we nog naar Big Almaty Lake. Hoewel Senne in het begin een grondige hekel had aan de auto, vond hij de kleine bergweggetjes pure sensatie! Hij genoot er echt van 🙂
De volgende uitstap ging naar Charyn Canyon. De canyon stond eigenlijk op #1 van dingen die we zeker nog wilden zien. En ’t was de moeite hoor! De weg naar de canyon was lang, héél lang, maar deze ervaring hadden we echt niet willen missen. Het viel ons hier ook op dat Senne echt geniet van buiten te zijn.
Gisteren stond Lake Issyk op het programma. Aan het meer was het heel erg koud maar onze chauffeur nam ons mee voor een wandeling en het was een schitterend gevoel om nog eens frisse lucht te kunnen inademen!

Senne doet het ondertussen nog altijd heel erg goed. We zijn allemaal een beetje gewoon aan de nieuwe structuur in ons leven. Soms heeft hij echt een franke blik in zijn ogen .. we zullen maar denken dat dat is omdat hij zich goed voelt bij ons, zeker? 😉

Ondertussen hopen we nog altijd om zondag naar huis te kunnen keren. We wachten nog op de erkenning van de adoptie door het FCA. Hoewel we Kazachstan zullen missen (echt waar!!), kijken we er ook heel erg naar uit om onze familie en vrienden terug te zien. Dus, haal die kaarsen maar boven zodat we morgen goed nieuws krijgen!!

————————————————————————————————-

Here we are again. We made a few daytrips the last couple of days and we were always too tired to update the blog. We got to see some beautiful places and realised once again what a beautiful country this is! The first day we went to the falcon nursery .. we had a typical Kazakh lunch in a yurt. After the lunch we went to Big Almaty Lake. And as much as Senne hated to be in a car first, he now especially likes the off-road trips!
The next trip took us to Charyn Canyon. This was something we really wanted to see and it was worth it! We spent lots of hours in the car to get to the canyon but it was worth every minute of it!We also noticed that Senne really likes to be outside. The stroller became his new paradise 🙂
Yesterday we went to Lake Issyk. It was very cold there but our driver took us for a long walk and it felt so nice to breath fresh air again!

We’re still hoping to return to Belgium on sunday but we still don’t have the Belgian approval for the adoption. And that’s what we need to get Senne’s visa. We will miss Kazakhstan (yes, that’s the truth!) but we really want to see our family and friends again now! So please cross your fingers for good news tomorrow! 🙂

Paspoort! – Passport!

Vandaag hebben we Senne’s Kazachs paspoort ontvangen! Nu is het enkel nog wachten op de toestemming van het FCA en dan kunnen we zijn visum aanvragen en vertrekken. Laat ons dus maar hopen dat het snel vooruitgaat zodat we op de geplande datum naar huis kunnen komen!

————————————————————————————————-

Today we received Senne’s Kazakh passport! Now we only have to wait until Belgium approves the adoption and then we can apply for his visa and leave. Let’s hope everything goes fast now and we’ll be abel to leave on the day we planned!

Korte update – Short update

Even een korte update .. De voorbije dagen hebben we een klein beetje van Almaty aan tante Babs laten zien. Straks staat Kok-Tobe op het programma, we zijn benieuwd hoe onze Senne de kabellift vindt!

En we willen geen mensen jaloers maken hoor, maar tante Babs en Senne zijn al beste vriendjes geworden 🙂 Het incident met de zoo-koekjes kunnen jullie op haar blog (staat tussen de links) lezen!

Om nog wat mensen blij te maken: er staan nieuwe foto’s op de site!

————————————————————————————————-

Just a short update this time. The last 3 days we’ve been showing Babs around the city .. this afternoon we’ll go to Kok-Tobe. We’re curious about how Senne will react to the cablecar 🙂

Not to make anyone jealous but auntie Babs and Senne are already best friends. The link to her site is on the right side of the page 🙂

Just to make some of you happy again .. there are some new pics on our photo-site 🙂

Oh and a special note for Jen, Bert and Russie .. we miss you guys! 😦

Wachten op tante Babs – Waiting for auntie Babs

Even een update op een nogal ongewoon uur .. Het is hier nu half twee ’s nachts en ik ben klaarwakker. Senne ligt braaf te slapen en Jeroen is samen met onze favoriete chauffeur op weg naar de luchthaven om Babs op te pikken.
We zijn echt superbenieuwd om te zien hoe de eerste ontmoeting tussen Senne en z’n meter zal gaan. We vermoeden dat hij eerst een heel afwachtende houding zal aannemen maar dan al snel zal loskomen ..

We zien Senne de laatste dagen trouwens meer en meer veranderen. En dan hebben we het niet alleen over z’n bolle kaakjes maar ook over zijn volledige houding. Het grootste deel van de dag is hij goed gezind, we horen geen panisch gekrijs meer, hij kijkt veel meer rond in zijn buggy en zijn bad is het pretmoment van de dag!

Normaal gezien komen we binnen 2 weken terug naar België. We hopen dat onze papieren op tijd klaar zijn want we kunnen echt niet wachten om Senne aan iedereen voor te stellen!!

————————————————————————————————-

I’m writing this message at 1.30 at night while I’m wide awake. Our favorite driver and Jeroen just left for the airport to pick up Babs. We are so curious to find out how Senne will react when he sees his auntie for the first time.

Actually, we’ve seen Senne changing a lot the last couple of days. And we’re not only talking about his cheeks then 😉 His whole attitude has changed a lot .. there were no tantrum’s anymore, he doesn’t want to miss a thing while in his stroller so he looks around and checks everything out AND bath time is the best moment of the day!

Normally we should be back in Belgium in about 2 weeks. We sure hope our paperwork will be ready by then because we can’t wait to introduce Senne to everyone!!

Dag 4, 5 en 6 – Day 4, 5 and 6

Amai amai, de website update komt er hoe langer hoe minder van! ’s Avonds zijn we zo moe dat we echt geen zin meer hebben om achter de computer te kruipen 🙂 (jaja, nu kunnen jullie allemaal zeggen “we hebben jullie verwittigd he”).

Op dit moment is Senne bezig aan z’n middagdutje en hebben we weer effe tijd om wat nieuws op de website te zetten. Op enkele dagen tijd is onze kleine man eigenlijk al fel veranderd. Hij blijkt wel van babyvoeding te houden en zijn bad vindt hij sinds gisteren gewoon fantastisch. Jammer genoeg heeft hij ook ontdekt hoe hij alles en iedereen nat kan maken .. dus vanaf vanavond krijgt hij zijn badje op de badkamer ipv in de living 🙂

We hebben de laatste dagen een beetje gesleuteld aan z’n schema en hopen dat we nu op de juiste weg zitten. Vandaag hebben we voor het eerst z’n ochtenddutje geschrapt en tot hiertoe loopt dat vlotjes. Afwachten maar!

Nog 3 keer slapen voor tante Babs komt en daar kijken we met z’n allen naar uit!!

————————————————————————————————-

It seems to get more and more difficult to update the website. Every evening we’re way too tired to be online and write something new. And yes, now you can all say “I told you so!” 🙂

Right now Senne is enjoying his nap so that gives us a little time to update the blog, do the dishes and iron a whole pile of clothes. The last couple of days Senne has changed a lot. He now really likes the babyfood and apparently bath-time became his favorite moment of the day! Unfortunately he found out how to make everything and everyone wet while taking a bath so from tonight on, we’ll move his little bath from the livingroom to the bathroom 🙂

We’ve also made a few changes to his schedule and skipped his morning nap today and this far everything went great. We’ll have to wait and see again!

Only 3 more nights until auntie Babs comes to Kazakhstan. We’re all looking forward to seeing her again!!

Dag 1, 2 en 3 – Day 1, 2 and 3

Hier zijn we weer eens! Het is de voorbije dagen al redelijk druk geweest dus hierbij een korte schets van hoe het allemaal gegaan is:

Donderdag: Rond 13 uur werden we door de tolk en chauffeur afgehaald om naar het babyhuis te gaan. Daar aangekomen, mochten we eerst onze cadeautjes en de taarten afgeven en dan mochten we naar Senne’s groepje. Terwijl zijn verzorgsters hem klaarmaakten, mochten wij foto’s nemen. ’t Was aandoenlijk om te zien hoor. Met 3 waren ze hem aan het aankleden en het was heel duidelijk dat ze het lastig hadden met het afscheid. We hebben nog enkele foto’s genomen van Senne’s groepje en verzorgsters en toen vertrokken we echt .. de nanny’s kwamen nog mee tot aan de deur en stonden allemaal met de tranen in hun ogen “pakka pakka” te roepen. Na nog een aantal “pakka pakka’s” en “spaciba’s” van onze kant, vertrokken wij ook allebei met een krop in onze keel.
Aangezien Senne blijkbaar alleen nog maar in de auto gezeten heeft als hij naar de dokter moest, vond hij het nu ook duidelijk geen goed idee! De hele weg naar huis mochten we genieten van “Senne in concert”. Op het appartement ging het wel direct veel beter .. hij zag zijn vertrouwde speelmat liggen, kroop er naartoe en begon te brabbelen. De rest van de avond zijn we rustig thuis gebleven en kwamen we te weten dat Senne geen fan is van pampers verversen, babyvoeding (de potjes) en gaan slapen. Wat hij wel ongelofelijk tof vindt, is door mama en papa gepakt worden, spelen (zelfs alleen lukt hem dat heel goed), koeken, boterhammen en zijn fles pap ’s avonds.

Vrijdag: Senne heeft de hele nacht doorgeslapen en maakte ons wakker rond 7u. Enfin, eigenlijk maakte hij ons niet wakker want wij hebben ongeveer de hele nacht liggen luisteren naar zijn ademhaling 🙂 In de voormiddag zijn we voor het eerst gaan wandelen en in de buggy voelt hij zich duidelijk goed. Hij is wel heel stilletjes dan, maar wat voor indrukken moeten ook niet op hem afkomen, he? Met een beetje zon op z’n bolletje, viel hij zelfs in slaap tijdens de wandeling.
In de namiddag heeft meneer maar een uurtje willen slapen maar tijdens onze tweede wandeling heeft hij nog tijd genoeg gehad om te rusten. Als we op het appartement komen, lijkt hij altijd heel blij als hij zijn vertrouwde speelmat ziet!
’s Avonds zijn we nog te weten gekomen dat hij een panische angst heeft voor z’n badje. Hij moet nog maar in de badkamer komen, of hij begint al te snikken. Na z’n bad zat hij te geeuwen maar zo gauw hij z’n slaapzak zag, werd hij terug super-actief. Hij probeerde ons wijs te maken dat hij nog helemaal niet moe was, maar na 3 minuten op papa’s arm, was hij al helemaal groggy 🙂

Zaterdag: Onze “wekker” ging alweer om 7u. Vandaag hebben we zo goed mogelijk het schema van het weeshuis proberen aan te houden en met succes. In de voormiddag heeft Senne een klein uurtje geslapen en in de namiddag maar liefst 3u. Inslapen wil hij echt alleen in onze armen. En voor iedereen nu met goeie raad komt: hou er aub rekening mee dat Senne nog enorm veel nood heeft aan het gevoel van veiligheid en vertrouwen. Het is voor hem niet evident dat als hij in slaap valt, wij er nog gaan zijn als hij weer wakker wordt. We hopen dat het ons lukt om hem dit vertrouwen te geven. Eens hij slaapt, leggen we hem in z’n eigen bedje en dat lukt steeds beter en beter. Vandaag stonden er ook weer 2 wandelingen op het programma en daar geniet hij duidelijk van. Z’n badje was al een even groot succes (niet dus!) als gisteren .. hopelijk raakt hij het snel gewoon! Vandaag ging hij ook om 20u slapen ipv om 21u30 de voorbije dagen, dus we zijn eens benieuwd om welk uur hij ons morgen wekt .. we laten het jullie wel weten 😀

————————————————————————————————-

Here we are again! It’s been “a little” busy the last couple of days so we’ll tell you now what has been going on:

Thursday: Our translator and driver picked us up around 1pm to go to the babyhouse for the very last time. After we gave our presents to the director, we could go to Senne’s group where his nanny’s were preparing him to go “home”. We were allowed to take pictures and it’s pretty obvious that all the nanny’s had a hard time saying goodbye to him. When Senne was ready, all his nanny’s came to the door and we saw tears in their eyes as they were shouting “pakka pakka” to him. After a lot of “pakka pakka’s” and “spaciba’s” from us, we left .. also with tears in our eyes.
Apparently Senne has only been in a car to go to the doctor this far so he made it very clear that he didn’t like the ride home either. We got to hear “Senne in concert” the whole time we were in the car. Once we got to the apartment, he seemed very happy when he saw the blanket he always plays on. We spent the rest of the night at home and we found out that Senne doesn’t like his diaper to be changed, babyfood and going to bed. Things that he likes a lot are: being held by mum and dad, cookies, bread and his formula in the evening.

Friday: Senne slept through the night and woke us up at 7am. Well actually he didn’t wake us up because we spent the night listening to him breathing 🙂 Before noon we took him for his first walk in the stroller. We think he really enjoyed it .. He was very quiet but with the sun on his head he even fell asleep for a while.
In the afternoon he only wanted to sleep for about an hour but he had time to rest during our second walk.
At night we found out that he’s really scared of his bath. Just entering the bathroom is enough for him to start crying. After his bath, he started yawning and made very clear that he was tired. But the moment he saw his sleepingbag, he pretended to be fully awake again. Unfortunately for him that didn’t work and after only 3 minutes in daddy’s arms, he was asleep.

Saturday: Another “wake up call” at 7am! Today we tried to stick to the orphanage schedule and it seemed to work out pretty well. Before noon Senne slept for about an hour and in the afternoon for 3 full hours! And even then we had to wake him up .. He only falls asleep when we hold him .. and before everyone wants to give good advice, please keep in mind that SSenne really needs to feel safe and confident with us now. He never knows for sure that we’re still going to be there when he wakes up. So we’ll do everything to make him trust us. Whenever he’s asleep, we put him in his own bed and that is going better everytime. Today we also had 2 nice walks and his bath was as big of a succes (*NOT*) as it was yesterday .. hopefully he’ll get used to it soon. Tonight he went to bed at 8pm instead of 9.30pm as the last couple of days. We’re curious at what time he’ll wake us up tomorrow .. we’ll sure let you know! 😀